't Is een tijdje geleden, maar hier weer eens een berichtje - vanuit de Spaanse middle of nowhere dit keer! Ik zal deze plek nog een tijdje aanhouden met de intentie af & toe iets te laten horen vanuit Spanje, waar ik inmiddels na een zeer enerverende reis met vriendin Baukje (grootste uitdagingen: niet in elkaar zakken onder het niet geringe gewicht van de bagage en op tijd de bussen halen, in combinatie met mijn niet te onderschatten talent voor plannen...) eind vorige maand bij het EcoDharma center (zie eventueel http://www.ecodharma.com/) in de Spaanse wildernis terechtgekomen ben. Het gaat er hier weer heel anders aan toe dan waar ik de afgelopen tijd heb uitgehangen (Uganda en een paar weekies Nederland), maar net als in het Afrikaanse leven is het uitgangspunt hier ‘n zo simpel mogelijk leven te leiden. Hele toffe mensen - bunch of great crazy people together!

Ook hier is het nu weekend - unstructured/freedom, en zit nu even in de yurt (Mongoolse ronde tent) die doorgaat als office met heel af & toe (wisselvallig) internetverbinding...

Ik klim langs/op ridges/bergkammen, in bomen, overnacht met geiten in een grot, praat tegen lieve kleine courgettes en bungelende auberginetjes in de groei, dans de tango (seriously!), zelf dome (hut-achtig geval) opgebouwd waarin ik komende tijd zal 'huizen', geniet van versgeplukte moerbeien, en volg riviertjes waarover ik geruchten had gehoord dat ze naar de rockpools (natuurlijke meertjes tussen bij de rotsen) zouden leiden... Haha, wist alsmaar niet zeker of dat wat ik tegenkwam al 'de' pools zouden zijn, dus uiteindelijk na een vier uur durende hike langs de meest indrukwekkende grotten, stenen wallen/tunnels, dichtbegroeide bebossing en prachtige watervallen (variërend in grootte van een aantal centimeter tot een aantal meter) en muddy waters uitgekomen bij een watertje wat groot genoeg was om een soort van duikje in te nemen en... OOOOOOOOOOOOOOH - só refreshing! Na een paar uur spetteren & spatteren op een gegeven moment nog ‘n minuutje doorgelopen, en toen uitgekomen bij een weg ('de weg' - voor auto's enzo) met een bridge over the water en die gevolgd in de richting waar ik vermoedde dat EcoDharma zou zijn, waar ik uiteindelijk ook weer veilig ben aangekomen na twee hitchhike-acties. Yeahhh - viva la adventure!

Maar maak je geen zorgen; ik zorg voor mezelf en we zorgen voor elkaar. De natuur hier is elke keer weer wonderbaarlijk mooi, en ik voel me hier op m'n plek. Zal proberen binnenkort wat foto's te posten zodat jullie enige indruk kunnen krijgen van de adembenemende schoonheid van de Spaanse Pyreneeën. Zoals als vermoeden is de telefoonverbinding hier beetje onvoorspelbaar, meestal brengt een beetje uitvogelen door in verschillende richtingen te lopen wel enig bereik, maar dit kan ook zo weer foetsie zijn (door een langsdrijvende wolk bijvoorbeeld) en heb m'n telefoon niet altijd aan en dergelijke. Maar het is zeker een optie, af & toe! Qua internet... Er is hier een satteliet om signalen uit de ether te op te pikken, wanneer dit doorkomt en er genoeg zonne-energie is om dit te verwerken, dan is er soms internet. Dus ook dit is min of meer een mogelijkheid tot contact, maar old-fashioned post is natuurlijk altijd een optie!

Over Spanje volgt ooit meer, maar omdat er ook over Uganda nog veel te vertellen valt, eerst nog even terug naar 't Afrikaanse continent...

Waar ik na mijn werktijd in Kampala allemaal nog terechtgekomen ben, is toch wel zo indrukwekkend geweest dat ik daar nog een heel verhaal aan ga wijden. Dit keer hou ik het bij wat willekeurig bij elkaar geraapte dingen die me zijn bijgebleven van mijn tijd in Uganda, en die me nog steeds regelmatig doen lachen als ik eraan terugdenk...

Funfact 1# Homofilie is 'n compleet taboe in Uganda, maar het is wel heel normaal om twee mannen hand in hand over straat te zien lopen...

Funfact 2# Beland je opeens op een Ugandese bruiloft - als enige mzungu tussen niet minder dan 400 mudukavu's/zwarten... Waar traditioneel gegeten wordt met de handen. Maarrr als enige 'beschaafde' westerse krijg je dan toch maar een vork aangeboden op een bord, met een buiging (haha ja, nú kan ik er wel om lachen, maar toen voelde 't toch wel even als een awkward moment - en heb natuurlijk lekker tóch met m'n handjes gegeten).

Funfact 3 # Ook nog eens meegenomen naar een introductie... weetjewel? Nou, ik was er in ieder geval behoorlijk van overdonderd dat wat ik eigenlijk alleen uit films/verhalen ken, in Afrika dus de normale gang van zaken is: dat er een bruidsprijs wordt bepaald die door de man aan de familie van zijn (toekomstige) vrouw moet worden betaald...

Funfact 4# Met de big Ugandan family en de priester van 't dorp al zingend en dansend een berg beklimmen met uitzicht op lake Kyazanga aan de ene kant, en bananenplantages opgevrolijkt met hier & daar wat opiumplantages aan de andere kant.

Funfact 5# Niet uitzonderlijk dat geld uit een ATM (pinautomaat) halen toch al gauw een uurtje tot een paar dagen in beslag neemt. Door regelmatige stroomuitval bijvoorbeeld, en dat er dan een rij door het halve dorp staat als de boel dan uiteindelijk weer aan de praat is... Of omdat het een paar minuutjes per knop duurt voordat wat je intikt ook daadwerkelijk doorkomt en op het beeldscherm verschijnt. Geduld is een enigszins schone zaak.

Funfact 6# Persoonlijk bodaboda-record: gezellig met z'n 4-en op zo'n oud stoffig brommertje. Onpersoonlijk bodaboda-record: zeven mensen en een kip (ja... ècht!). Persoonlijk autotaxi-record (als in; personenauto's die vrijwel altijd dienst doen als taxi) : twaalf levende mensen en heel wat bagage mensen (tja, met schakel- en stapelmethode kom je uiteindelijk behoorlijk ver - dat er na het uitstappen/klimmen enige hersteltijd vereist is voordat je weer enigszins gecontroleerd kunt bewegen maar even voor lief genomen). Onpersoonlijk autotaxi-record: leidt tot taferelen die oproepen tot claustrofobie.

Funfact 7# Pech met de bodaboda - precies als je heuvelopwaarts gaat en je eigenlijk vóór middernacht ergens moet wezen en je natuurlijk toch al laat weg bent gegaan en dus in een kwartiertje een afstand van een half uur tracht af te leggen. Dat liep dus uit tot duwen naar de dichtstbijzijnde brommer-fix-plaats (het gaat echt te ver om 't een garage te noemen) en sleutelen totdat er weer een 'teken van leven' van de stalen ros uitkwam... Gelukkig werd de poort ook rond 01:00 uur 's nacht nog geopend.

Funfact 8# Nou... nijlpaarden slingeren hun poep dus inderdaad een slag in de rondte met die staarten van ze!

Funfact 9# Chimpansees nemen het optrommelen van de groepsleden wel heel letterlijk: ze trommelen de hele boel bij elkaar door flink enthousiast op de enorme, robuuste bovengrondse boomwortels van die speciale regenwoudbomen te bonken.

Funfact 10# De lokale bevolking van het West Nile gebied (Arua, noordwest Uganda) heeft zo z'n eigen gebruiken & gewoonten. Zeven jaar geleden was het maar, dat de kleren 'zoals wij die kennen' daar ten tonele kwamen. Daarvoor waren het hoogstens wat bananenbladeren die een en ander bedekt hielden. Sommigen houden deze 'klederdracht' nog steeds in ere, het is daar zeker geen uitzondering om meer dan halfnaakte mensen tegen te komen .

Funfact 11# Dat je even met de locals mee 'in town' gaat om mais tot meel te laten malen - en dan voorbij een stekkie met een televisie (uitzonderlijk!) komt, waaromheen het hele dorp en omstreken zich heeft verzameld met proviand en al om gezamenlijk naar het enige scherm in omstreken te kunnen kijken (en dat het enige wat ze daarvan afleiden kan een passerende blanke is , en dat ik dan dus toevallig die ene blanke moet zijn - tja, soort van wandelend beeldscherm-idee...).

Oh, als ik er zo weer aan terugdenk, prijs ik mezelf enorm gelukkig dat ik de kans heb gehad en genomen om deze reis/reizen te ondernemen... Zo kom je nog eens wat tegen!

Zo amigos, dat was het wel weer even voor nu. Nature is calling :)

Hasta la vista!

Veel liefs,
'n reizende strijdster

P.S. Wàrm hier! Overtreft momenteel geregeld de Ugandese temperaturen. 't Kwik stijgt gerust tot rond de 40 graadjes Celsius...