I feel our pain and our confusion
and I wonder
I wonder how we forgot

That the ground, the grass, the earth
longs for the touch of our naked feet,
how the rain loves to caress our skin,
how the wind enjoys playing with our hair

I wonder when we forgot that we are all one
and that we are loved

Yes - despite everything we are loved
Wake up! Remember!

Remember that community is more important than things
Remember that and we might yet survive...

(Vrije creatie op een gedicht van de natuur)

* * *

Oh, de pure schoonheid van de natuur! Overweldigend. Adembenemend. Raak. Recht in 't hart. Geen ontsnappen aan.

Neushoorns! Bavianen! Giraffes! Olifanten! Buffels! Zwijnen! Antilopes! Leeuwen! Nijlpaarden! Krokodillen! Gieren! Kraanvogels! IJsvogels! Vlinders!Chimpanseees! Watervallen! Tropisch regenwoud!

Geen scheiding tussen de bomen en mij, of de lucht en mij. Of jou en mij. So much joy. Niet eens mijn vreugde, eerder stromend vanuit een diepe universele bron. Het is in de natuur dat ik me plotseling zo waardig kan voelen en zoveel respect voel voor alles om me heen. Dat het leven me even niet in de weg kan lijken te zitten. Pure overgave.

Een soort oergevoel van binnen dat zo duidelijk maakt dat we niet slechts deel uitmaken van de menselijke familie, maar de mensheid gezien/gevoeld als lid van de familie van dieren.

Onbeschrijflijk... Let us not be divided by the mind - bambi (please in Luganda).

P.S. Great thanks to the wildlife of Murchinson Falls National Park - Uganda!

P.P.S. Some pictures may follow before too long...